Новости Дятлово

Пытанне: А. У. Абрамовіча, жыхара г.Дзятлава:
— У гарадскім пасёлку Наваельня адразу пасля вайны быў пабудаваны невялікі будынак, дзе людзі маглі схавацца ад холаду , непагадзі, марозу і ветру, спакойна пасядзець, адпачыць, чакаючы патрэбны аўтобус. Гэты будынак, у якім працаваў касір, размяшчалася невялікая крама, існаваў да кастрычніка 2008 года . Цікава будзе даведацца , хто загадаў разбурыць будынак, які ратаваў людзей ад прастуды? Вядома, разбураць — не будаваць. Аднак эканомія грошай на людзях да дабра не прыводзіць...
Адказ В. Каляды, дырэктара ДУП "Аўтапарк № 16" г.Дзятлава: — Будынак аўтакасы "Наваельня" быў пабудаваны ў 1961 годзе. На пачатку верасня 2008 года аўтакаса была зачынена ў сувязі з аварыйным становішчам будынка і поўным яго амартызацыйным зносам.
Каб пазбегнуць чалавечых ахвяраў, ДУП "Аўтамабільны парк № 16" г. Дзятлава загадам ад 11.12.2008 года на падставе пратакола пасяджэння камісіі Мінтрансу Рэспублікі Беларусь па спісанню нявыкарыстанай дзяржаў-най маёмасці ад 20 лістапада 2008 года і пісьма РАТУП Троднааблаўтатранс" ад 28 лістапада 2008 года даў распараджэнне аб зносе аварыйнага будынку.
Перад тым, як аўтакаса была знесена, яшчэ ў жніўні 2008 года былі пабудаваны дзве пасадачныя пляцоўкі з павільёнамі. Там можна на кароткі час схавацца ад непагадзі і пачакаць патрэбны аўтобус. Расклад руху размешчаны на дарожным слупе.

Адбыліся выбары старшыні Парэцкага сельскага Савета дэпутатаў 25-га склікання. Старшынёй Парэцкага сельсавета абраны Уладзімір Уладзіміравіч ЖЫНКО, дэпутат ад Кастрычніцкай выбарчай акругі №7.
Уладзімір Уладзіміравіч ЖЫНКО нарадзіўся 15 жніўня 1975 года ў вёсцы Бердаўка Навагрудскага раёна. У 1997 гадзе закончыў Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы. Служыў у радах Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь.
Працаваў кіраўніком гурткоў Дзятлаўскай базы юных турыстаў, настаўнікам фізічнай культуры ўстановы адукацыі "Вучэбна-педагагічны комплекс "Хвінявіцкі дзіцячы садсярэдняя адукацыйная школа".

В посёлке Гезгалы в Дятловском районе гимназию называют центром народных ремёсел. Уже 10 лет белорусскому искусству школьников обучает местная жительница – Людмила Ненартович. Людмилу Ненартович работать с соломкой никто не учил. 15 лет назад зашла в библиотеку по своим делам, а в итоге приобрела новую профессию. Людмила Ненартович, народный умелец: «Случайно попалась книга «Возьми простую соломку», где очень доступным языком объяснены все виды нашего белорусского соломоплетения. С неё всё и началось».

Зіма — асаблівая пара года. Пара цудоўных святаў - Новага года, святак, Ражства.
Кожны чалавек любіць гэты час, па асабліваму да яго адносяцца дзеці.
Яны чакаюць падарункаў, весяляцца. Свет становіцца дабрэйшы
ад мноства дзіцячых усмешак. На жаль, не так часта яны ўзнікаюць
на тварах хлопчыкаў і дзяўчынак, якія знаходзяцца
ў дзіцячым анкагематалагічным цэнтры ў вёсцы Бараўляны.
На сённяшні момант у ім праходзяць лячэнне 180 дзяцей.

Бараноўскі Аляксандр Станіслававіч нарадзіўся 4 чэрвеня 1959 года ў в. Скрэндзевічы Дзятлаўскага раёна Гродзенскай вобласці. Паляк. Мае вышэйшую адукацыю. У 1980 годзе закончыў Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт ім. Я. Купалы па спецыяльнасці настаўнік матэматыкі.
У ліпені 1980 года пераехаў на пастаяннае месца жыхарства ў г. Тбілісі Грузінскай ССР. Працоўную біяграфію пачаў інжынерам у НВУ “Міом”. З лістапала 1980 па май 1982 года праходзіў службу ў радах Савецкай Арміі.
З верасня 1982 па жнівень 1991 года працаваў настаўнікам матэматыкі ў СШ №79, СШ №69 г. Тбілісі. З верасня 1991 года працаваў дырэктарам Наваельнянскай сярэдняй школы.

Чтобы праздник не испортить и другим спокойней было, нужно знать в законы наши и всегда быть человеком. МВД Республики Беларусь предупреждает, что в соответствии с Правилами осуществления розничной торговли отдельными видами товаров и общественного питания, утвержденными постановлением Совета Министров от 07.04.2004 года № 384, на территории Беларуси запрещена продажа пиротехнических изделий развлекательного назначения в период с 15 января до 1 декабря. За незаконную реализацию нарушители привлекаются к административной ответственности по ст. 12.7 КоАП, которая предусматривает штраф для физических лиц от 10 до 50 базовых величин, индивидуальных предпринимателей - от 10 до 200 базовых, юридических лиц - до 500. Статья 23.48 КоАП предусматривает предупреждение или штраф за нарушение правил обращения с пиротехническими изделиями. Кроме того, несанкционированное использование пиротехнических средств в общественных местах может быть расценено как мелкое хулиганство (ст. 17.1 КоАП), за что предусматривается штраф от двух до 30 БВ или административный арест до 15 суток. Т.е. если к сотрудникам милиции обратится гражданин, вблизи которого “сработало” пиротехническое устройство и даже если для последнему не был причинен физический вред, то человек который привел в действие пиротехнику будет наказан штрафом от 70 000 рублей и выше… Так что стоит задуматься!

На концерт Искуи Абалян, который должен был бы состояться 11 декабря 2008 года, было куплено 3 билета! Почему так равнодушно отнеслись жители Дятловского района к восточной красавице белорусской эстрады устроителям концерта, а также работникам Дятловского районного дома культуры стоит задуматься и подготовится к рекламной компании концертной деятельности Искуи повторно уже в феврале 2009 года. Именно на этот месяц организаторы концерта перенесли восточное шоу Абалян.

Вячаслаў Уладзіміравіч Адамчык нарадзіўся 1 лістапада 1933 года ў вёсцы Варакомшчына ў сялянскай сям'і. Яму было ўсяго шэсць гадоў, калі адбылася адметная падзея ў жыцці людзей, сярод якіх ён гадаваўся, - уз'яднанне Заходняй і Усходняй Беларусі. Яму ішоў толькі восьмы год, калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, якая пазбавіла яго пакаленне шчасця дзяцінства. Што можна запомніць у такія гады? А запомнілася многае і надоўга. Якраз столькі, каб на ўсё, што пішуць пра той час, мець свой уласны погляд.
Потым была вучоба ў сямігодцы, работа грузчыкам на станцыі Наваельня і вучоба ў вячэрняй школе, шчаслівыя студэнцкія часы і першыя спробы пяра, праца ў газетах, выдавецтвах і клопатныя пошукі сваёй сцяжыны ў літаратуры. Ёсць ў В. Адамчыка раннія апавяданні пра маладога сучасніка, падобнага шмат чым на герояў іншых беларускіх празаікаў, аднагодкаў Адамчыка. Але было ў гэтага юнака і нешта такое, што вылучала яго. І найперш — памяць пра родны куток і пра людзей, жыццё якіх ведаў найлепш, якіх разумеў і моцна любіў. Творам пісьменніка наканавана доўгае жыццё, бо ў іх жыве подых народнага эпасу, подых новага жыцця.

Чистый двор, высаженные клумбы, беленькие бордюры… Нет, не частные владения, и даже не агроусадьба. Это... мехдвор сельхозкооператива “Вензовец”, что в Дятловском районе. Сразу видно: здесь есть крепкая хозяйская рука.
Знакомимся: Николай Бубновский, руководитель СПК с 2001 года. До объединения с хозяйством “Сочивляны” это был колхоз “Красный Октябрь”.
-- Не скажу, что семь лет пролетели, словно один день, -- говорит Николай Анатольевич. -- Почему? Произошло много перемен. Центр хозяйства -- деревня Вензовец -- стала агрогородком. Мы построили и сдали в эксплуатацию двадцать домиков и восемь квартир. Сделали реконструкцию молочнотоварных ферм “Гиричи”, “Лудичи”, “Вензовец”. На 600 голов увеличили поголовье крупного рогатого скота, повысили удой молока, валовой сбор зерна. И пусть мы не передовой сельхозкооператив в районе, но “золотую середину”, знаете, тоже держать непросто. Стараемся, и на достигнутом не останавливаемся.

Много раз на сайте поднимались вопросы по поводу убогости автовокзала города Дятлово. Более мрачных общественных мест больше уже, наверное, нет в Дятлово, да и в районе. Но вот, кажется, лед тронулся… Скоро городской автовокзал получит свое новое лицо, и нам еще грустнее будет уезжать из города, осознавая, что мы на некоторое время покидаем все эту красоту. Ну, а гостям нашего города будет просто очень приятно приезжать в наш уютных городок. Таким образом, пока вокзал на капитальном ремонте, обслуживание пассажиров происходит в кафе “Бульбяная”, что находится при въезде в Дятлово со стороны города Слонима с правой по ходу движения стороны.